Wijsheid en scherts - Sprookjes van een Nilotisch volk.

Het boek dat thans van de pers komt, behelst een verzameling verhalen en sprookjes aan dezelfde bron ontsproten en door mij op dezelfde manier bijeengebracht als de Legenden (zie Inleiding aldaar). De schrijvers er van zijn Alur-jongens, catechisten en anderen, van de Logo-missie, op het grondgebied Mahagi (BelgischCongo). Een enkel verhaaltje, nl. « Ajulu en de boze Leproos » werd rechtstreeks uit de mond van de verteller door mij opgetekend. Verre van mij te beweren dat dit boek heel de sprokenschat der Alur behelst. Die schat is ongetwijfeld veel aanzienlij ker, ongeacht nog het feit dat hij elke dag aangroeit door nieuwe voortbrengselen van eigen fantasie of door het overnemen van sprookjes van de omliggende volksstammen. Doch de onderhavige verzameling van Alurse vertelsels, was, naar ik meende, in getal en betekenis belangrijk genoeg, onder taalkundig en folkloristisch opzicht, om bewaard te blijven.